होशियारपुर, पंजाब येथील माझे मित्र डॉ धर्मपाल साहिल हे हिंदी व पंजाबी भाषेतील एक सुप्रसिद्ध लेखक कादंबरीकार आहेत. त्यांनी आत्तापर्यंत अनेक कथा लघुकथा व कादंबरी लेखन केले आहे. त्यांच्या साहित्यात नेहमीच सामाजिक प्रश्नांचा मागोवा घेतलेला दिसतो. ते ज्या ठिकाणी राहतात नोकरी करतात तेथील सामाजिक प्रश्न, लोकांच्या चालीरीती यांचा शोध घेतात. त्यांच्या साहित्यातील आशय संपन्न लोकभाषा मन मोहून घेते.
त्यांची ' बेकद्रे ' नावाची संक्षिप्त हिंदी कविता खूपच सामर्थ्य शाली आहे. या छोट्या कवितेत त्यांनी फार मोठा संदेश दिलेला आहे. आपण आपल्या प्रिय पुस्तकावर खूप प्रेम करतो. त्याला जपतो सांभाळतो. परंतु कृतघ्न लोक मात्र त्या पुस्तकाचे मुखपृष्ठ पाहतात,पाने उल्टवतात व कपाटात बंद करून टाकतात. हीच उपमा त्यांनी आपल्या घरातील उपवर मुली संदर्भात केली आहे. पुस्तक असो वा मुलगी आपण नेहमीच कृतघ्न लोकांच्या हाती देऊन त्यांचा गळा आवळून हत्या करतो.
कृतघ्न
मुखपृष्ठ न्याहाळताना
पाने चाळवली जातात
नंतर कपाटात
कैद करतात
किंवा रद्दीत विकली जातात,
पुस्तके अथवा मुली
कृतघ्न लोकांच्या हाती देत
आम्ही नेहमीच त्यांचा
गळा आवळतो.
****
मूळ हिंदी कविता -
डॉ धर्मपाल साहिल
मराठी अनुवाद - विजय प्रभाकर नगरकर
***
मूळ हिंदी कविता
बेकद्रे
*****
जिल्द देखते हैं
पन्ने पलटते हैं
फिर अलमारी में
क़ैद कर देते हैं
या रद्दी में
बेच देते हैं
किताबें हों या बेटियां
बेकद्रे हाथों में देकर
हम उनका
गला घोंट देते हैं.
-डॉ धर्मपाल साहिल
Dharampal Sahil
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें